Τετάρτη 4 Μαΐου 2016

Δυστυχία για το παρελθόν, ταλαιπωρία στο παρόν και αβέβαιο το μέλλον για τους πρόσφυγες στο «ΜΟΖΑ»

ΠΗΓΗ
Αβέβαιοι για το μέλλον τους και για το μέλλον των παιδιών τους είναι οι πρόσφυγες που διαμένουν στο κέντρο φιλοξενίας του «Μόζα». Όπως ανέφερε εκπρόσωπος των προσφύγων σε συνέντευξη τύπου που οργάνωσαν σήμερα το ΕΕΚ, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ και το Δίκτυο για τα πολιτικά και κοινωνικά δικαιώματα, ελπίδα όλων των προσφύγων είναι να ανοίξουν τα σύνορα και να αναχωρήσουν για τις χώρες της Ευρώπης.
Όπως ανέφερε ο Στέφανος Μολόχας, που μίλησε εκπροσωπώντας τις τρεις οργανώσεις, όλα αυτά που συμβαίνουν στη Συρίας  είναι αποτέλεσμα των καπιταλιστικών επεμβάσεων και της σταυροφορίας του κεφαλαίου. «Δεν πρόκειται για έναν πόλεμο πολιτισμών και το σχέδιο είναι να λεηλατηθεί ο πλούτος που υπάρχει εκεί.  Ίδιος είναι ο στόχος και στην επίθεση που δέχεται η Ελλάδα με τα μνημόνια» δήλωσε ο ίδιος. Όπως επίσης είπε, η συμφωνία νομιμοποιεί εγκλήματα πολέμου, καταστρατηγεί τη συνθήκη της Γενεύης, την ίδια στιγμή που η κυβέρνηση χρησιμοποιεί το προσφυγικό για να περάσει τα μέτρα. Αν ψηφιστούν όμως ο ελληνικός λαός δεν θα έχει καλύτερη μεταχείριση.
Οι οργανώσεις κατήγγειλαν ότι δεν υπάρχει καμία μέριμνα στα κέντρα κράτησης μεταναστών, ότι οι πρόσφυγες δεν έχουν καμία επαφή με τον έξω κόσμο και πως το μόνο που τους επιτρέπεται είναι να έρθουν στο Βόλο. Παράλληλα κατήγγειλαν ότι οι αλληλέγγυοι στοχοποιούνται ως απειλή για τη χώρα.
Το πλαίσιο αιτημάτων των οργανώσεων είναι να ακυρωθεί η συμφωνία μεταξύ Ελλάδας, ΕΕ και Τουρκίας, να επιλεχθούν κατάλληλοι χώροι για τους πρόσφυγες μέσα στον αστικό ιστό για να μπορεί να τους βοηθήσει ο κόσμος αλλά και οι ίδιο να μπορούν να χρησιμοποιούν την αστική συγκοινωνία. Επίσης απαιτούν να μην υπάρξει η παραχώρηση των χώρων για τους πρόσφυγες στις ΜΚΟ και να υψωθεί ένα τοίχος ενάντια στο ρατσισμό.
DSC08193
Όνειρο του 36χρονου Αλί Μοχάμεντ (δεξιά) είναι να φύγει μαζί με την οικογένειά του για τη Γερμανία
Για τις συνθήκες που βιώνουν οι πρόσφυγες στου ΜΟΖΑ μίλησε ο 36χρονος Αλί Μοχάμεντ από τη Συρία.  Ο Αλί ήρθε από την πόλη Χασάκα της βόρειας Συρίας μέσω του Αιγαίου και κατέληξε με  την οικογένεια του στο Βόλο.  Στο κέντρο φιλοξενίας μένει μαζί με τη γυναίκα του, τα πέντε του μικρά παιδιά, έναν ανιψιό του και την άρρωστη μητέρα του. Στόχος τους είναι να ανοίξουν τα σύνορα για να καταφέρουν να φτάσουν στη Γερμανία όπου έχουν συγγενείς.
«Όλος ο κόσμος ξέρει τι συμβαίνει στη Συρία αυτή τη στιγμή και ότι και να πω δεν μπορεί να εκφράσει τι γίνεται εκεί. Ο κόσμος κάθε μέρα χάνει τη ζωή του από βομβαρδισμούς. Το πρόβλημα των προσφύγων εδώ είναι μικρότερο από αυτό που  βιώνουν οι άνθρωποι που έχουν παραμείνει στη Συρία.
Στην προσπάθεια μας να φύγουμε από τη Συρία, χάθηκαν πολλοί στη θάλασσα. Εμείς φύγαμε με την ελπίδα να βρούμε ανθρώπινη συμπεριφορά στην Ευρώπη και για να σώσουμε τα παιδιά μας.  Αυτό που συναντήσαμε στην Ελλάδα όταν φτάσαμε είναι κάποιους να μας φωτογραφίζουν αλλά μετά ήμασταν στο έλεος του Θεού.
Εδώ αισθανόμαστε σαν ορφανοί. Είμαστε υπέρ του κάθε ανθρώπου που πολεμά για την ανθρώπινη ζωή.  Ζητούμε να σταματήσει ο πόλεμος για να ξανασμίξουν οι οικογένειες. Στο παρελθόν έχουμε δυστυχία, στο παρόν ταλαιπωρία και δεν ξέρουμε τίποτα για το μέλλον μας»  είπε ο Αλί.
«Ο κάθε άνθρωπος ζει μία φορά μόνο. Τα παιδιά μας τι είδους ζωή θα έχουν να θυμούνται; Εδώ είμαστε εγκλωβισμένοι. Είμαστε αντικείμενο εκμετάλλευσης. Μας ενδιαφέρει το μέλλον των παιδιών μας. Ευχαριστούμε αυτούς που είναι δίπλα μας και τα ΜΜΕ που κάνουν τη φωνή μας να ακούγεται στον κόσμο» πρόσθεσε ο Σύριος πρόσφυγας τονίζοντας ότι εδώ που βρίσκονται δεν γνωρίζουν τα δικαιώματά τους.
Αυτή τη στιγμή στο κέντρο φιλοξενίας στις εγκαταστάσεις του πρώην «ΜΟΖΑ Α.Ε.» παραμένουν 86 άτομα. Οι οργανώσεις έχουν υποβάλει αίτημα για να τοποθετηθεί γραμμή wifi στο κέντρο προκειμένου να μπορούν οι πρόσφυγες να μιλούν με τους συγγενείς τους.
DSC08186

2 σχόλια:

  1. Ενημέρωση από την κινητοποίηση μεταναστών στο στρατόπεδο συγκέντρωσης Μόζας

    Από νωρίς το μεσημέρι της Τετάρτης 4 Μάη οι μετανάστες στο στρατόπεδο συγκέντρωσης «Μόζας» (4ο χλμ Βόλου-Λάρισας) κατέλαβαν την πύλη του στρατοπέδου. Κύριο αίτημά τους ήταν η βελτίωση τόσο της σίτισης όσο και της ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης μέσα στο στρατόπεδο συγκέντρωσης.

    Κατόπιν ενημέρωσης από τους ίδιους, καθημερινά οι μερίδες του φαγητού είναι πολύ μικρές και περιλαμβάνουν μόνο ζυμαρικά, λίγο ψωμί και νερό, ενώ δεν παρέχεται γάλα για τα παιδιά. Επίσης αναφέρουν πως παρά τις τυπικές επισκέψεις γιατρού από το νοσοκομείο του Βόλου, χρειάζονται οδοντίατρο. Οι βρεφικές κρέμες και τα pampers που τους παρέχονται είναι πολύ λίγα σε σχέση με τον αριθμό των 43 παιδιών (ηλικίες από μηνών ως 17).

    Οι μετανάστες κατέλαβαν την πύλη και απαγόρεψαν στην μονάδα catering Χούτος να μπει στο στρατόπεδο και να μοιράσει για ακόμη μια φορά μακαρόνια. Στη συνέχεια οι ανθρωποφύλακες κάλεσαν ΟΠΚΕ και τους «φιλάνθρωπους» συριζαίους σε βοήθεια (νομαρχιακή επιτροπή και «πρωτοβουλία αλληλεγγύης στους πρόσφυγες Μαγνησίας») για να ηρεμήσουν τα πνεύματα. Οι μετανάστες απαιτήσαν καλύτερο φαγητό, σύνδεση wi-fi, οδοντίατρο και είδη βρεφικών αναγκών. Οι ίδιοι γνωρίζουν ότι η μονάδα catering Χούτος (μονάδα που έχει αναλάβει εργολαβία την υπόθεση catering στη Μαγνησία για κάθε περίσταση) πληρώνεται αδρά για την σίτιση τους. Το υπουργείο εθνικής άμυνας έχει αναθέσει σε μονάδες catering με απευθείας ανάθεση την σίτιση των μεταναστών στα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Συνεπώς ο Χούτος λαμβάνει μεγάλα ποσά για να φέρνει επαρκείς σε ποιότητα και ποσότητα μερίδες φαγητού, αλλά φέρνει μισό πιάτο μακαρόνια ανά μετανάστη, για τα 83 άτομα που μένουν στον Μόζα.

    Οι «φιλάνθρωποι» κομματικοί εκπρόσωποι της κυβέρνησης φρουρούμενοι χτές από μπάτσους, «δεσμεύτηκαν» πως θα βελτιωθούν οι συνθήκες του φαγητού και θα ικανοποιηθούν οι απαιτήσεις των μεταναστών για wi-fi, οδοντίατρο κ.α. Στη συνέχεια οι μετανάστες αρνούμενοι να παραλάβουν και την βραδυνή μερίδα του Χούτου, εγκατέλειψαν την πύλη και μπήκαν μέσα στον χώρο του στρατοπέδου.

    Όσον αφορά το ρουχισμό, η ενημέρωση που έχουμε από μετανάστες του στρατοπέδου αναφέρει πως ο στρατός δεν μοιράζει ρούχα στους μετανάστες, παρά μόνο τα πολύ φθαρμένα, ενώ βλέπουν οι ιδιοι κόσμο που έρχεται και αφήνει σακούλες με ρούχα και πράγματα στην πύλη του στρατοπέδου. Το αποτέλεσμα είναι οι μετανάστες να μην έχουν να αλλάξουν ούτε ένα ζευγάρι κάλτσες.


    Πρωτοβουλία «με τους μετανάστες είμαστε μαζί»

    withimmigrants@gmail.com

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. dryplacer, Ευχαριστώ πολύ για την ενημέρωση της ανάρτησης!
    Είμαι υπερήφανη για σας και το ξέρετε!

    Εύχομαι ν' ανοίξουν "δρόμοι" να βρεθούν οι άνθρωποι πιο κοντά στο όνειρό τους, με ανθρώπινες συνθήκες ζωής.
    Έτυχε να βρεθώ (πριν φύγουν οι πολλοί) στην πόρτα της Πύλης, για πολύ ώρα.
    Έβλεπα, μ' έβλεπαν από μακριά... δεν μ' άρεσε, ένιωσα απαίσια, ως προς αυτό.(και γενικώς)
    Ήθελα την επαφή...
    Δυο άντρες κι ένα παιδάκι που ήρθαν εκτός Πύλης,ειδικά το παιδάκι, με "διέλυσε".
    Δεν ξαναπήγα, δεν το ήθελα, δεν το άντεχα, ίσως, έτσι.
    Δυο φανταράκια όμως, που έτυχε να είναι σε βάρδια, ήταν πολύ Λεβέντικα παιδιά, κι αυτό με συγκίνησε, ιδιαιτέρως.
    Όφειλα να το γράψω, ως Κατερίνα, μου δώσατε την ευκαιρία.

    ΤΟ ΕΒΟΛ, πού είναι; Κάν' τε τους ένα τηλεφώνημα! Ξεχάστηκαν;

    ....
    Λυπημένη, γενικώς.

    ΑπάντησηΔιαγραφή