Η Ελένη Γκίκα κοινοποίησε μια παλιότερη δημοσίευση.
την
θυμάμαι σαν τώρα αυτή την ημέρα, για την χαρά που μου έδωσε ο Μπάμπης
και για τις απορίες που μου δημιουργήθηκαν από την άγνωστή μου
"Αναστασία" που απέκτησε προφίλ μόνο και μόνο για να σχολιάσει. Στα
μετέπειτα βιβλία μου, δόξα τω Θεώ, χάθηκαν αυτές οι αυτοφυιείς
"Αναστασίες". Έμειναν μόνο οι αληθινές που εκτιμώ και αγαπώ emoticon kiss [τί εποχές! Και πόσο χαίρομαι που τις άφησα πίσω μου!]
emoticon smile Αλλά Μπάμπη εσένα δεν θέλω να σε χάσω από τη ζωή μου, ναι;
emoticon smile Αλλά Μπάμπη εσένα δεν θέλω να σε χάσω από τη ζωή μου, ναι;
σαν σήμερα, 5 χρόνια πριν
Μπάμπη, σ' ευχαριστώ!
Μου αρέσει!Δείτε περισσότερες αντιδράσεις
ΣχολιάστεΚοινοποιήστεΣχόλια
Γερβάσιος Καντακουζηνός Μεγάλη ΨΥΧΗ!!!!! αγαπημένος συνάδελφος.
Ελένη Γκίκα οι συγγενικές ψυχές αναγνωρίζονται, Γερβάσιε, αγαπάμε ό,τι μας μοιάζει emoticon kiss emoticon heart
Απαντήστε...
Ελένη Στασινου Ο Μπάμπης Ελένη μου, ειναι πιστος φίλος. Ποτε δεν προδίδει. Οποτε κι εσυ κι εγω και οι λοιποι φίλοι ας κοιμόυμαστε ήσυχοι..(διαχρονικη αξία) emoticon heart
Ελένη Γκίκα Ελένη μου, δεν χανόμαστε όσοι συναντηθήκαμε ουσιαστικά, κι ας μη βρισκόμαστε συχνά, δεν ανησυχώ, σε σκέπτομαι τώρα που φροντίζω τα γονικά μου, τον μπαμπά μου πρώτα δλδ και τώρα τη μαμά μου και παίρνου δύναμη, σε φιλώ
***
Η Ελένη Γκίκα κοινοποίησε τη φωτογραφία του χρήστη Fractal.
Να περνάτε όμορφα [δεν είναι κατάσταση, είναι απόφαση emoticon kiss ] emoticon heart
ΣχολιάστεΚοινοποιήστε
****
η ώρα του παιδιού [μετά τους... Πειραιώτες του Χαριτόπουλου]
Άντρες, μαρς! Ποιος ακολουθεί τις οδηγίες σου και γίνεται ο τέλειος στρατιώτης μαζί σου, Κάνε κλικ εδώ!
el.nametests.com|Από Ελένη
****
Η Ελένη Γκίκα κοινοποίησε μια παλιότερη δημοσίευση.
τρία
χρόνια πριν: "κοτούλα είναι, καρδιά μου, κοτούλα! Μη την φοβάσαι, μ'
ακούς; μη τρέχεις και είναι δική μας κοτούλα!" τεσσάρων αρχές
καλοκαιριού με σαγιονάρα όταν πρωτοβγήκα στον κόσμο. Μπροστά εγώ και
πίσω το θηρίο-η-κοτούλα. και παραπίσω η μάνα μου να προσπαθεί να
συμμαζέψει τ' ασυμμάζευτα. και γύρω τριγύρω η γειτονιά να καλωσορίζει με
γέλια τον ερχομό μου στον έξω κόσμο. απ' το πρωί έχω ξαναθυμηθεί τον
πατέρα μου. τώρα ούτε κοτούλα-η-δική-μας-κοτούλα ούτε κι ο κήπος όπως
παλιά που όλα άνθιζαν. αχ ρε μάνα, με-τη-δική-μας-κοτούλα! ακόμα γελάνε
μαζί μου στη γειτονιά οι επιζώντες.
σαν σήμερα, 3 χρόνια πριν
****
800 ... ♡♥♥♥
Και... Χαιρομαι!!!!!!!
800 φιλοι, 5 χρονια
200 πεσιματα
1 εκατομμυρια χαρες!!!
Αξιζει!
Φωτο: μεταλλιο... αργυρο...
Και... Χαιρομαι!!!!!!!
800 φιλοι, 5 χρονια
200 πεσιματα
1 εκατομμυρια χαρες!!!
Αξιζει!
Φωτο: μεταλλιο... αργυρο...
****
Καποιος στον καθρεπτη... με κοιταξε
Και τον κοιταξα κι εγω...
Τι παραξενο!!!
Κι ειχε κι ενα κινητο!!
Και τον κοιταξα κι εγω...
Τι παραξενο!!!
Κι ειχε κι ενα κινητο!!
Σχολιάστε
****
Η Yiota Spanou Stratis κοινοποίησε τη δημοσίευση του Φαίδων Θεοφίλου.
Φαίδων Θεοφίλου
ΕΡΗΜΗΝ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΚΑΙ ΤΩΝ ΑΓΕΛΩΝ
.
C: ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ
.
.
Δάγκασε το μανταρίνι
.
κι άφησε την άχνα της να γίνει γέφυρα
.
ως το φιλί.
.
Κι οι άγγελοι που κοίταζαν,
.
έτρεξαν στο Θεό να τα προλάβουν...
.
Εκείνος χαμογέλασε
.
κι έστειλε τους αγγέλους πίσω να θυμίσουν,
.
C: ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ
.
.
Δάγκασε το μανταρίνι
.
κι άφησε την άχνα της να γίνει γέφυρα
.
ως το φιλί.
.
Κι οι άγγελοι που κοίταζαν,
.
έτρεξαν στο Θεό να τα προλάβουν...
.
Εκείνος χαμογέλασε
.
κι έστειλε τους αγγέλους πίσω να θυμίσουν,
ότ’ είναι και δική του η τέχνη
να φτιάχνεις το Πολύ από το λίγο….
**********************************************************************
*(Από τον Κύκλο της Κοντινής Ξαδέλφης)
*Ο πίνακας είναι του ΑΡΙΣΤΟΜΕΝΗ ΤΣΟΛΑΚΗ
να φτιάχνεις το Πολύ από το λίγο….
**********************************************************************
*(Από τον Κύκλο της Κοντινής Ξαδέλφης)
*Ο πίνακας είναι του ΑΡΙΣΤΟΜΕΝΗ ΤΣΟΛΑΚΗ
***
Η Yiota Spanou Stratis κοινοποίησε τη δημοσίευση του Στρατής Παρέλης.
Στρατής Παρέλης
ΟΙ ΝΕΚΡΟΙ.
Πώς μπαίνουν ανάμεσά μας οι νεκροί;
Με τα χλωμά πρόσωπα
τις επίμονες ιδέες τους
τον τακτοποιημένο τους θάνατο..
χωρίς μιαν έξαρση…
Ακίνητοι εξουσιάζουνε με τις μορφές τους..
Πώς μπαίνουν ανάμεσά μας οι νεκροί;
Με τα χλωμά πρόσωπα
τις επίμονες ιδέες τους
τον τακτοποιημένο τους θάνατο..
χωρίς μιαν έξαρση…
Ακίνητοι εξουσιάζουνε με τις μορφές τους..
Τους φέρνουμε λουλούδια- σα να θέλουμε
να καλοπιάσουμε το αλλόκοτο της φύσης τους
τους μιλάμε ψιθυριστά
τους ανάβουμε το μικρό καντήλι-
κι ύστερα φεύγουμε να κοιμηθούν ευτυχισμένα..
Εκείνοι ασφαλείς κάτω απ’ την γη
κάνουνε την σιωπή μάρμαρο
σαν βαριά πόρτα πάνω τους..
περιμένουν..
Μας περιμένουν ξέροντας την σίγουρη αντάμωση..
Κι ησυχάζουν αμέριμνοι
απολαμβάνοντας
το γήινο σκοτάδι που χουν…
6.1.2008
να καλοπιάσουμε το αλλόκοτο της φύσης τους
τους μιλάμε ψιθυριστά
τους ανάβουμε το μικρό καντήλι-
κι ύστερα φεύγουμε να κοιμηθούν ευτυχισμένα..
Εκείνοι ασφαλείς κάτω απ’ την γη
κάνουνε την σιωπή μάρμαρο
σαν βαριά πόρτα πάνω τους..
περιμένουν..
Μας περιμένουν ξέροντας την σίγουρη αντάμωση..
Κι ησυχάζουν αμέριμνοι
απολαμβάνοντας
το γήινο σκοτάδι που χουν…
6.1.2008
Lamprini Tisolmi πολύ καλο!
***
Η Yiota Spanou Stratis κοινοποίησε τη φωτογραφία του Στρατής Παρέλης.
Στρατής Παρέλης
Η αισιοδοξία…
Βραχύς ο βίος- μακρά μόνο τα όνειρα· κατά πού τραβάνε
ανοίγοντας τις τριανταφυλλένιες τους προοπτικές- ή
το σκότος του εφιάλτη τους όταν
εμείς που δεν υποχωρούμε κοιμόμαστε
έναν ύπνο δικαίου και
συνωμοτούμε εναντίον του εαυτού μας να
μείνουμε ανέπαφοι κι ερωτευμένοι με το ποίημα που δεν γράφτηκε- σαν
έκλεισαν όλοι οι κύκλοι κι η γραφή
είναι ξανά περιπέτεια, που οδηγεί
σε μια μαραμένη ελπίδα;..
Ήρθα και οίδα και σώπασα· όχι δεν είναι λάθος
ορθογραφικό·
δες το όπως ταιριάζει·
είμαστε στο ίδιο στρατόπεδο
και είναι πάντα αόρατος ο εχθρός· τον πολεμάμε
μικραίνοντας την φοβισμένη μας ψυχή,
σε δύσκολα μονοπάτια θα πάμε·
θα καλουπώσουμε το χάος και θα ζήσουμε την αισιοδοξία
απ' την ανάποδη-
ξηλώνοντας την μεταξωτή φόδρα της..
Βραχύς ο βίος- μακρά μόνο τα όνειρα· κατά πού τραβάνε
ανοίγοντας τις τριανταφυλλένιες τους προοπτικές- ή
το σκότος του εφιάλτη τους όταν
εμείς που δεν υποχωρούμε κοιμόμαστε
έναν ύπνο δικαίου και
συνωμοτούμε εναντίον του εαυτού μας να
μείνουμε ανέπαφοι κι ερωτευμένοι με το ποίημα που δεν γράφτηκε- σαν
έκλεισαν όλοι οι κύκλοι κι η γραφή
είναι ξανά περιπέτεια, που οδηγεί
σε μια μαραμένη ελπίδα;..
Ήρθα και οίδα και σώπασα· όχι δεν είναι λάθος
ορθογραφικό·
δες το όπως ταιριάζει·
είμαστε στο ίδιο στρατόπεδο
και είναι πάντα αόρατος ο εχθρός· τον πολεμάμε
μικραίνοντας την φοβισμένη μας ψυχή,
σε δύσκολα μονοπάτια θα πάμε·
θα καλουπώσουμε το χάος και θα ζήσουμε την αισιοδοξία
απ' την ανάποδη-
ξηλώνοντας την μεταξωτή φόδρα της..
***
Η Yiota Spanou Stratis κοινοποίησε το βίντεο του χρήστη Λόγιος Ερμής.
-2:54
Ο χρήστης Λόγιος Ερμής πρόσθεσε ένα νέο βίντεο: Τα συμπτώματα της παρακμής.
https://www.facebook.com/logiosermis/videos/103906893004209/?pnref=story
Τα συμπτώματα της παρακμής
Ηρώδειο 1995. Απόσπασμα απο το μάθημα του Δημήτρη Λιαντίνη τον Μάιο του 1995 προς τους μετεκπαιδευόμενους δασκάλους του Μαρασλείου στο χώρο του Ηρωδείου.
Δημοσιεύτηκε από Λόγιος Ερμής στις Δευτέρα, 30 Αυγούστου 2010
Δεστάπα... Κατερίνα Δεσπότη.... Με γεια το όνομα στο μπλογκ και ... χαίρω πολύ! ... Ωραίο το όνομά, δεσπόζεις!
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι πάλι με έκανες διάσημη... και ας έχει πάει πίσω το όνομα της "Παρασκευής" στο φέις
Δεν ήταν ανάγκη... ευχαριστώ...
και ευχαριστώ που ξεχώρισες την ανάρτηση του Χρήστου!!!! και πάλι... και πάλι... προβάλλεις την προσπάθεια του παιδιού!! Χαίρομαι!!!
καληνύχτα...
Λαμπρινή, μόλις είχα κατεβάσει ρολά στο Φεις και έκλεινα, για να στρώσω τραπέζι και με γύρισε πίσω το σχόλιο που είδα, πριν λίγο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜού χτύπησε πολύ άσχημα το "δσπόζεις"!
Μού χτύπησε υποτίμηση και ειρωνία.
Είναι επίθετό μου, Λαμπρινή και δεν μπορώ να παίζω μαζί του. Τώρα ειδικά που έψαξα ρίζες και βιβλία (όσο έψαξα), το σέβομαι παραπάνω, ακόμα κι αν βγήκε απ' το Δες Πότης! (αλκοόλ)
Πάμε στ' άλλα, τσάκα - τσάκα.
Μπαίνοντας στο Φεις, μπούκωσα κι από ύλη. Αγχώθηκα γιατί την αναμετάδοση την έχω στο αίμα μου.
Ανάμεικτα συναισθήματα, γενικώς, κράτησα κάποιες αναρτήσεις που θα συζητούσα, λάκαρα, κ.λ.π.
Μού έκανε μεγάλη εντύπωση, που εσύ, δεν έγραφες για το παιδί! Γιατί;
Μήπως, δεν θα έπρεπε κι εγώ;
Μήπως το πήρες αλλιώς; (όοτι κλέβω δόξα; Μ' έχει κουράσει αυτό το "εύκολο". Δέκα χρόνια απ' τη ζωή του, (όταν την μετράει σε στιγμές και από λόγους υγείας, κυρίως), δε νομίζω ότι την χαρίζει προσποιούμενος ή, γιατί ήταν πονηρός, κ.λ.π.
Βολεύει αυτή η άποψη, αλλά... δεν πιάνει πάνω μου.
Ευκαιρία τώρα, Σ' ΧΩΡΑ, να τα γράψω εδώ, με αφορμή το σχόλιό σου.
Ποτέ δεν δέσπωσα και φαίνεται... νομίζω!
Απ' το τι χάνει, φαίνεται κάποιος, κι όχι απ' το τι κερδίζει, όταν δίνει. Αυτά, για τα γενικά.
Ποιο διάσημη από σένα; Με δουλεύεις;
Κράτα τον τίτλο που ξέρω, ότι κι εσύ, δεν τον θέλεις!
Το ΠΑΙΔΙ, ο Χρήστος, ξεχωρίζει από μόνος του! Δεν έχει ανάγκη απ' την μικρή δική μου προώθηση.
Έτυχε να "κινηθώ' αυτές τις μέρες, ΈΙΝΑΙ για μένα, ΑΛΗΘΙΝΟΣ ΦΑΡΟΣ της Ελλάδας, φέγγει και θα φέγγει σταθερά!
Υγεία και Ειρήνη, είπαμε!
Καληνύχτα! Σόρυ για τα βιαστικό μου, εδώ λέει εξηγήσεις για Δεσπότης: http://aikaterinadespoti.blogspot.gr/2016/03/blog-post_7.html
Το ψάχνω πάντως, γιατί κατσικώθηκε ΜΟΝΟ, στην δικιά μας οικογενειακή μερίδα.
Αν απ' το πότης, γιατί ο πατέρας μου έπινε πολύ, και οι άλλοι έπιναν.
Θα έγραφα τις ρίζες, κλ.π. όπως τις βρήκα, αν ζούσαμε σε άλλες εποχές (βλέπε Ελλάδα), αλλά, δεν μού λέει πολλά πια το νετ, πέρα από δική μου γρήγορη ενημέρωση και επικοινωνία.
Άλλαξα, λένε...
Δεν είδαν πόσο έχει αλλάξει η ζωή, όλων μας, άραγε;
Φιλιά, άργησα! τα ξαναλέμε, αν χρειαστεί, αργότερα, Πρώτα ο Θεός!
Θα είμαι σύντομη: "Ο όρος «δεσπότης» χρησιμοποιούνταν με την έννοια του κυρίου του οίκου" = δεσπόζει... (στο επίθετο αναφέρομαι)
ΑπάντησηΔιαγραφήόταν προβάλεις κάποιον... τον κάνεις ΔΙΑΣΗΜΟ...
και τέλος, αυτό που έπρεπε το έκανα, για το παιδί. Στο φέις δεν βάζουμε τα πάντα για μας... Ούτε ήθελα να κάνω επίδειξη, όπως κάνουν πολλοί: "ΑΥΤΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΝΗΨΙΟΣ ΜΟΥ... δοξάστε με... " Κάπου αλλού, μίλησα γι' αυτόν... Εκεί που ΕΓΩ ήθελα...
αυτά...
Το νοώ και ξέρω τους χαμηλούς τόνους σου. Άμα δεν ταιριάζαμε, δεν θα συμπεθεριάζαμε, λέει μια παροιμία. Ωστόσο, μην το παραβλέπεις. Έχεις "εκλεκτούς" φίλους και οι Άξιοι Μεταλλίων, Άνθρωποι,ανήκουν στην Ελλάδα, πέρα από συγγένειες, φιλίες κ.λ.π. Πρέπει να προβάλλονται ως πρότυπα, να παίρνουν δύναμη να προχωρούν, να ενδιαφέρονται γι' αυτούς οι κατάλληλοι άνθρωποι, να μας δίνουν ελπίδα, που τόσο πολύ έχουμε ανάγκη, αυτά και μή μού θυμώνεις!
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ είδηση, δεν απαιτούσε υπογραφή σου, άλλωστε. Έτσι, δεν είναι;
Φιλιά και λόγω κεκτημένης ταχύτητας, τα έκανα μπάχαλο απόψε!
Οι προθέσεις Καλές, δεν το συζητάμε!
<3 <3 <3
Υγ. Θα φάμε το λαπ, απόψε, σίγουρα πράγματα!
Θα φάμε το λαπ, απόψε, σίγουρα πράγματα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπόψε "φάγαμε" ΑΛΗΘΕΙΑ, Λαμπρινή (καμία σχέση με ίντερνετ και σένα) ήρθα να το γράψω εδώ, να υπάρχει.
Όχι, το επίθετό μου και τίποτα δεν είναι τυχαίο, με μένα!
Απολύτως, τίποτα!
Η αποψεινή ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ, δεν ήταν λαχείο.
Είθε, στην ζωή μας να μαθαίνουμε κάποτε (όσο κι αν αργούν), αλήθειες!